"ဘီဘီစီ"

အသစ္က်ပ္ခၽြတ္ထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ အရည္ခၽြဲခၽြဲ
ကေလးေလးကို ၎
ႀကိဳက္မွာမေသခ်ာတဲ့ လူေတြဟာ
ဘာလို႔ နာမည္ေတြေလွ်ာက္ေပးၾကတာလဲ (ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း)
မသိဘူး၊ ဒါေပမဲ့
ႏွင္းဆီ(ဆိုတဲ့ သူမဘာသာေပးထားတဲ့ နာမည္
အတု)ကို ဘိုင္နိမ္းနဲ႔ ေခၚတဲ့အခါ အျပင္မွာ
အသံေတြဆူညံေနတယ္ဆိုေပမယ့္လို႔
ဆူညံေနတဲ့ အျပင္ထဲကို(ပဲ) သူမ၀င္လာခဲ့(ရျပန္)တယ္
သူမ က်င့္သားရေနၿပီ (လို႔ ဇြတ္မွိတ္ယံုထားလိုက္တယ္)
ကမၻာႀကီးဟာ မၿငိမ္းခ်မ္းဘူး၊ ဒါမွမဟုတ္/ဒါေပမဲ့
Present Perfect Continuous Tense နဲ႔ ဘီဘီစီျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္
ကို ႀကိဳက္ခဲ့ေန (တဲ့ကာလမွာပဲ
နားေလးသြားၿပီး အသံအက်ယ္ႀကီးနဲ႔
ဆက္ဖြင့္) ဆဲ
လုပ္အားႏႈန္းေကာင္းတဲ့ အစာအိမ္နဲ႔ အခန္း
က်ဥ္းေလးထဲမွာ အေဖရင့္မာတစ္ေယာက္ ရွိေနတယ္၊ (ဟင့္အင္း
အသံေတြကလြဲလို႔ ဟင့္အင္း
သူက ဟင့္အင္း သူမလိုေတာ့ ဟင့္အင္း တျခားအရည္ေတြမေသာက္တတ္ဘူး
ဟင့္အင္း ဟင့္အင္းးးးးးးးးး)
တီဗီေတြကို သူမ သိပ္မုန္းတယ္၊ ေသတဲ့အထိမုန္းတယ္
ဟယ္ရီလင္းကို
“အဆိပ္ေငြေၾကး”ဆိုတဲ့ စာသားေလာက္ တာ၀န္ကင္းမဲ့တာမ်ဳိး ရွိဦးမလား
လို႔ အဲဒီသီခ်င္းကို ပလုပ္ပေလာင္းဆိုၿပီး၊ သူမႏို႔သီးေခါင္းကို
ပတ္ခ်ာလည္ပတ္ေျပးေလ့ရွိတဲ့
လက္ေခ်ာင္းေတြကို မေမးမိေအာင္
ေနရတာရယ္၊ တျခား စာသားေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပဲဆိုေတာ့
ႀကိဳတင္လွဴ  ၿပီးသား မ်က္ၾကည္လႊာ ေနကာမ်က္မွန္
ကာထားၿပီး
အဲဒီရုပ္ဆိုးဆိုးမိန္းမေတြ(က)၊ ပြင့္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ ပန္းခင္းေတြ(ထဲ)၊
ေနာက္ျပန္ႀကီးေတြ ေျပးေျပးေနတာေတြ
ဒီအလံုပိတ္ တိုင္ကပ္နာရီ၀ိုင္းႀကီးထဲေပါ့
မလႈပ္မယွက္ သူမ
ႏွင္းဆီလို႔ အေခၚခံရ ပြင့္ပြင့္ေနရ၊ ကတ္ေၾကးသဏၭာန္
ျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့ လက္တံလိုလိုေတြၾကား/
နဲ႔ တစ္မိနစ္တစ္ႀကိမ္က်၊ တစ္နာရီတစ္ခါ
ညွပ္ညွပ္ခံရ
လို႔ ပြင့္ခ်ပ္ေတြကို အလြန္အမင္း
နီးစပ္လိုက္တဲ့အခါမ်ဳိးမွာလို
ဆိုးဆိုးဆိုးရြားရြား ကြဲထားတဲ့ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္း
ကိုယ့္ဇာတ္လမ္းမွာ ကိုယ္ဟာမင္းသမီး
ဆိုေပမယ့္
တကူးတကငွားရြာထားရတဲ့
မိုးအတုႀကီးကို တစ္ခုခုမျဖစ္ခင္
ပိတ္ခိုင္းၿပီး
အိမ္ျပန္ရေလာက္ေအာင္ အိမ္မွာ ေရဒီယိုတစ္လံုးနဲ႔
သတၱိၾကြေနတဲ့ ဘဲႀကီးက ရွိေသးတယ္။

~ေတဇာ (လေရာင္လမ္း)