.

.
.

Thursday, April 10, 2014

အ၀တ္ဗီရိုထဲမွာ ႏွစ္ေတြ အမ်ားၾကီး၀င္ေနျပီးမွ ထြက္က်လာတဲ့ ျမက္ပင္



အ၀တ္ဗီရိုထဲမွာ ႏွစ္ေတြ အမ်ားၾကီး၀င္ေနျပီးမွ ထြက္က်လာတဲ့ ျမက္ပင္



မျမင္ဖူးတာေတြ မသိတာေတြ မပါတဲ့ ဇာတ္လမ္း
 လူေတြျမင္ရင္ ဘုရားမ တသြားမယ့္ဇာတ္လမ္း
 လက္ေတြ႕က်တဲ့ အမွန္တရားေပါ့
            ေန႕ဘက္မွာ သူေပးရသေလာက္ ညက် အကုန္ျပန္ယူသြားခဲ့တယ္ ။

သူဟာ သြားတစ္ေခ်ာင္းကို
သြားတစ္ေခ်ာင္းထဲကို ေလာကၾကီးအတြက္ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ထားခဲ့
ထားသြားခဲ့
 ပန္းပြင့္ေလးထဲ ထည့္ေပးခဲ့တယ္ ။
 မုန္တိုင္းႏွစ္ခါ က်ျပီးတဲ့ေနာက္ “ခင္ဗ်ား ဘာလိုခ်င္လုိ႕လဲ”လို ႕

          တစ္ျမိဳ႕လံုး အိပ္ေမာက် (ျပီထင္)ခ်ိန္မွာ သူဟာ သူ႕မိန္းမကိုဆြဲ
 ေပါက္တူးတစ္လက္နဲ႕ ျမစ္ကမ္းေဘးကို တိတ္တိတ္လာခဲ့တယ္

            -------------------------------------------------------------------------

------------- (ေသတဲ့လူေတြအတြက္ ေနရာတစ္ေနရာအတြက္ ရွင္လ်က္လူေတြ ခုတ္ၾက ထစ္ၾက )

 ------------------

ေသသူဟာ သြားတစ္ေခ်ာင္းကို ေလာကၾကီးအတြက္ လက္ေဆာင္အျဖစ္ထားခဲ့

 (ထား

          သြား

                   ခဲ့

                                      )

ငါးမန္းေတြဟာ ျမစ္ကမ္းနားက ေသြးညွီေတြကို လာမစားခဲ့ၾကဘူး
 ဘယ္သူကမွလည္း ကိုယ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့သူကို ေရထဲ ေမွ်ာမေပးခ်င္လုိက္ခဲ့ၾကဘူး

          အဲ့ဒီညမွာ --
 *“ သိပ္ကို ျငီးေငြ႕ပါတယ္.။  ခုသြားရတာလည္း မေပ်ာ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ .. ဘ၀ကို အသစ္ျပန္စရမယ္ဆုိတာကလဲ ေပ်ာ္လို႕မွရယ္ မဟုတ္ပါဘူး ။”*
 မိန္းမကို ေဘးခဏခ် ေဘးကလူနဲ႕ ခုတ္ထစ္တယ္
 (က်ဳပ္ လက္နက္ခ်တယ္ ။ ခင္ဗ်ား ဘာထပ္လုိခ်င္ေသးလို ႕လဲ ။)


 -------------------- “ခြပ္” ----------------


ခနဲ ေပါက္ျပားနဲ႕ ေခါက္ခ်လိုက္တယ္

သူေခၚလာတဲ့လူဟာ သူနဲ႕ အတူ ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ အေညာင္းဆန္႕သြားခဲ့ၾကတယ္
 ဟိုနားေလးမွာ ။ အဲဒီညမွာ။

ငါးမန္းေတြဟာ ကုန္းေပၚတက္မလာၾကဘူး (သူတို႕ဟာ လူေတြထက္ ေနရပ္ေပၚ အစြဲၾကီးၾကတယ္)

 ရက္စက္မႈေတြ မရွိေတာ့ေၾကာင္း ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြ ရပ္နားသြားျပီး ျဖစ္တဲ့အေၾကာငး္

ေဘးကလူကို အပိုင္းအပိုငး္ ခုတ္ထစ္ရင္း သူစကားလွည့္ေျပာ (ရွင္းျပ) တယ္ အဲဒီညမွာ

          ပင္လယ္ၾကီး

အိပ္ခ်င္မူးမူးနဲ႕ ရွိေနခ်ိန္ ေရာင္ျပန္ဟပ္တဲ ့အေမွာင္ေတြထဲ မီၤးပြားေတြ လြင့္ခနဲ ဖြာကနဲ

အသားကင္နံ႕ေတြ ပ်ံ႕လြင့္ ေမႊးၾကိဳင္ဆဲ


--

“ခင္ဗ်ား ဘာထပ္လုိခ်င္လို႕ ထပ္ေရာက္လာျပန္တာလဲ ။”
 Life Jacket နဲ႕ေကာင္က ေကာ့ေကာ့ျပီး ေအာ္ေအာ္ ေမးတယ္
 ငါးမန္းတစ္ေကာင္ ဒူးယားတစ္လိပ္ လက္မွာညွပ္ရင္း အင္း အင္းဆုိ ေခါင္းေတြညွိတ္တယ္

          ေရာင္နီလာျပီ မုန္တိုင္း
 ႏွစ္ခါ မိသြားျပီးတဲ့ေနာက္
 ေမ်ာသူေမ်ာ ရႈိ႕သူရႈိ႕ က်န္တဲ့သူေတြ ရင့္က်က္ (အေညာင္းဆန္႕ၾက)
 ျမိဳ႕တစ္၀က္ ၀တ္လစ္စလစ္ ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ
 “ ဘာထပ္လုိခ်င္ေသးလို႕လဲ” လို႕ ခဏခဏ လာလာေမးေနတဲ့ေကာင္
 ထပ္မလာေတာ့ဘူး
 မုန္တိုင္းနဲ႕ပါသြားထင္ပ ။
 * -- * : The Plague (Albert Camus)
 (8th , February 13)

No comments: